drukke week

Lieve allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. Het spijt me heel erg dat mijn blog niet helemaal up to date is en ik ga mijn best doen om een goede update te geven. Eentje die niet al te lang is. Op dit moment gaat het heel erg goed. Ik heb een super drukke, maar ook een heel erg leuke week achter de rug.

We zitten midden in het basketball seizoen en dat betekent dat er heel wat wedstrijden zijn. Nu speel ik zelf geen basketball, maar wel speel ik in de Waverly-South Shore band. Wij spelen voor elke thuiswedstrijd muziek en ook tijdens halftime. Voor elke varsity wedstrijd wordt het volkslied gespeeld of gezongen.
Op de een of andere manier geeft mij dat zo’n bijzonder gevoel als we het spelen met de band. Dan zit ik daar als Nederlands girl op een Amerikaanse high school het national anthem te spelen.
Wij hebben een boys basketball team en een girls basketball team. Mijn voorkeur gaat naar de boys wedstrijden. Ik vind het nou eenmaal leuker om naar de jongens te kijken, haha.
Die doen het trouwens super goed en hebben tot nu toe nog maar 1 wedstrijd verloren en ik hoorde dat dat was omdat de scheidsrechters oneerlijk waren, helaas.
Tijdens de wedstrijden is het meestal super gezellig. Ik praat met veel mensen en probeer ook nog een beetje de wedstrijd te kunnen volgen.
Afgelopen week hadden we twee thuiswedstrijden en was ik pas rond 10 uur thuis, wat betekent dat we dus lange dagen hebben.

Sinds half November zijn wij bezig geweest met onze one act play en afgelopen woensdag hebben wij die mogen opvoeren in de regionals. Dat betekende om 7 uur op school zijn en pas 12 uur later weer terug komen.
Het was een hele leuke dag en ik vond het echt geweldig om ons stuk te spelen. Ook zo leuk om met veel mensen gesproken te hebben.
Wij zijn uiteindelijk als 5e geïndigd en hebben ons helaas niet voor de State geplaatst. Toch ben ik blij dat ik dit heb gedaan. We kregen goed commentaar van de jury en ik heb dingen geleerd die ik zeker weer kan gebruiken.

Gisteren was ik weer om half 8 op school te vinden voor de repetities van Showchoir. Daar zijn we nu een aantal weken mee aan het reperteren en in mei zingen we op het schoolconcert. Super leuk natuurlijk en gezellig met de meiden.
Deze week waren Thomas en Cait hier, mijn gastbroer en zijn partner. Vanwege al mijn andere bezigheden, heb ik ze helaas maar weinig gezien.. Gelukkig hadden we gisteren een familie dinner en kwamen ook mijn andere broer, zijn vrouw en een van hun zoons langs. Natuurlijk aten we progies, een Ukrains gerecht waar de hele familie gek op is. Mijn gastmoeder kookt tijdens feestelijke gelegenheden altijd Ukrains, omdat iedereen dat zo lekker vindt en zij is opgevoed door Ukrainse ouders.

Vandaag is gelukkig een vrij rustig dagje om even bij te komen van alle drukte.

Het was een top week en ik heb super veel geleerd. Ik begin langzaam over mijn verlegenheid heen te komen en nieuwe mensen aanspreken gaat makkelijker.

Januari is al bijna voorbij, dat betekent nog 4 maanden en dan vlieg ik alweer naar Nederland. Dat is echt een super gek idee. Er zijn dagen dat ik daar echt heel erg naar uit kijk en er zijn dagen dat ik er absoluut niet aan wil denken. Vandaag heb ik een dag dat ik hier echt nog wil blijven. Ik heb mijn plekje uiteindelijk helemaal gevonden en wil er nog niet aan denken om alles en iedereen achter te moeten laten.

Heel veel liefs vanuit South Dakota!