Au, gebroken
Blijf op de hoogte en volg Merel
30 Juli 2015 | Frankrijk, Le Bourg-d'Oisans
Lieve lezers,
Wie mij ken weet dat Merel en dansen niet zo goed samen gaat. Ik ben zo flexibel als een boom (ik beweeg langzaam heen en weer en daar blijft het bij) en dans liever niet in het zicht van anderen. Dansen is best leuk, op mijn kamer met de radio hard aan en er niemand is die mij kan zien. In het openbaar zal je mij niet zo snel zien dansen. Bovendien ben ik ook nog eens heel er onhandig (maar dat weet iedereen.) Toch hebben de camping gasten mij zien dansen. Ik deed met het animatieteam mee met fun2danc en vond het echt heel erg leuk om te doen. De danspasjes zijn niet zo moeilijk, dus die kan ik nog een beetje onthouden. Ik heb 2 keer mee kunnen doen en toen ging het mis Ik struikelde over de standaard van een van de boxen en brak mijn teen. Eerst dacht ik dat het nog meeviel, ik had veel pijn, maar heb toch door gedanst. Helaas werd de pijn steeds erger en mijn teen dikker en blauwer.
De volgende dag ben ik naar de apotheek gegaan waar ik een zalfje kreeg. De hele week heb ik gewerkt en ik dacht dat de pijn daardoor bleef aanhouden. De zwelling is weg en mijn teen heeft weer een normale kleur. Helaas werd de pijn niet minder en heb ik na een week besloten toch nog naar de dokter te gaan. Vorige week maandag ochtend zat ik om half 8 voor het medisch centrum in Allemont, terwijl de dokter pas om 9 uur kwam. Gelukkig was mijn vader mee (Mijn ouders zijn hier sinds 17 juli) en was er gratis wifi.
Ik was als eerste aan de beurt en zat om 9 uur in een Franse behandelkamer. Die ziet er precies zo uit als die in Nederland. De dokter keek naar mijn teen en zei we gaan een foto maken om te kijken of hij gebroken is. Ik zag mezelf al een uur in de auto zitten naar Grenoble om daar uren in het ziekenhuis te wachten. (Zo gaat dat in Nederland.) Gelukkig was dat niet het geval en kon in naar de kamer er naast en daar stond een röntgen apparaat.
Mijn teen is gebroken, maar er is niet heel veel aan te doen. Hij is met tape aan mijn andere teen vast gezet en ik heb een speciale schoen gekregen. Een hele charmante lompe schoen waarmee je mij op een kilometer afstand kunt horen lopen. Hopelijk helpt het voor de pijn. Ik heb er waarschijnlijk 6 weken last van, precies de periode dat ik hier ben. Voorlopig geen fun2dance meer voor mij, maar werken lukt gewoon.
Inmiddels weet ik al anderhalve week dat ik een gebroken teen heb en gelukkig gaat het al veel beter. Ik loop nog wel met mijn speciale schoen, maar hoop over een week weer normale schoenen aan te kunnen. De pijn is zo goed als weg, al voel ik het na een aantal uren werken nog wel.
Als je onhandig ben is het leven nooit saai.
Wie mij ken weet dat Merel en dansen niet zo goed samen gaat. Ik ben zo flexibel als een boom (ik beweeg langzaam heen en weer en daar blijft het bij) en dans liever niet in het zicht van anderen. Dansen is best leuk, op mijn kamer met de radio hard aan en er niemand is die mij kan zien. In het openbaar zal je mij niet zo snel zien dansen. Bovendien ben ik ook nog eens heel er onhandig (maar dat weet iedereen.) Toch hebben de camping gasten mij zien dansen. Ik deed met het animatieteam mee met fun2danc en vond het echt heel erg leuk om te doen. De danspasjes zijn niet zo moeilijk, dus die kan ik nog een beetje onthouden. Ik heb 2 keer mee kunnen doen en toen ging het mis Ik struikelde over de standaard van een van de boxen en brak mijn teen. Eerst dacht ik dat het nog meeviel, ik had veel pijn, maar heb toch door gedanst. Helaas werd de pijn steeds erger en mijn teen dikker en blauwer.
De volgende dag ben ik naar de apotheek gegaan waar ik een zalfje kreeg. De hele week heb ik gewerkt en ik dacht dat de pijn daardoor bleef aanhouden. De zwelling is weg en mijn teen heeft weer een normale kleur. Helaas werd de pijn niet minder en heb ik na een week besloten toch nog naar de dokter te gaan. Vorige week maandag ochtend zat ik om half 8 voor het medisch centrum in Allemont, terwijl de dokter pas om 9 uur kwam. Gelukkig was mijn vader mee (Mijn ouders zijn hier sinds 17 juli) en was er gratis wifi.
Ik was als eerste aan de beurt en zat om 9 uur in een Franse behandelkamer. Die ziet er precies zo uit als die in Nederland. De dokter keek naar mijn teen en zei we gaan een foto maken om te kijken of hij gebroken is. Ik zag mezelf al een uur in de auto zitten naar Grenoble om daar uren in het ziekenhuis te wachten. (Zo gaat dat in Nederland.) Gelukkig was dat niet het geval en kon in naar de kamer er naast en daar stond een röntgen apparaat.
Mijn teen is gebroken, maar er is niet heel veel aan te doen. Hij is met tape aan mijn andere teen vast gezet en ik heb een speciale schoen gekregen. Een hele charmante lompe schoen waarmee je mij op een kilometer afstand kunt horen lopen. Hopelijk helpt het voor de pijn. Ik heb er waarschijnlijk 6 weken last van, precies de periode dat ik hier ben. Voorlopig geen fun2dance meer voor mij, maar werken lukt gewoon.
Inmiddels weet ik al anderhalve week dat ik een gebroken teen heb en gelukkig gaat het al veel beter. Ik loop nog wel met mijn speciale schoen, maar hoop over een week weer normale schoenen aan te kunnen. De pijn is zo goed als weg, al voel ik het na een aantal uren werken nog wel.
Als je onhandig ben is het leven nooit saai.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
